De coach bepaalt de koers die wordt gevaren.
Hij heeft als zijn kompas alleen de bal.
Het spel golft op en neer in woeste baren.
Geen mens weet wat de uitslag worden zal.
Het speelveld is omzoomd door ouderparen
herkenbaar aan hartstochtelijk geschal.
Ze wanen zich de loods in doodsgevaren,
al zijn ze dan de stuurlui aan de wal.
Verwacht van mij geen enthousiast geroep,
geen ‘shoot’ of ‘breed’ en zelfs geen ‘stick omlaag’.
Ik heb geen goede raad voor scheids of kind.
Ik ben een eindje varen met mijn sloep.
Ik heb mijn eigen eiland voor vandaag.
Mijn palmboom wuift in woordeloze wind.
8 april 2007
12 jaar lang, van 2005 t/m 2016, was ik lid van Aldichter, de vereniging van Almeerse dichters.
Af en toe veroorloofde ik mij een rijmend vers. Deze kwam aan bod op de laatste zondag van oktober 2007.
Al mijn gram over mijn avonturen langs het hockeyveld van mij afgeschreven.
Op deze pagina vind je een aantal van mijn gedichten. Voor mijn 60e verjaardag ben ik op zoek gegaan naar mijn 60 beste gedichten. Dat project is nu gereed en gedrukt; hieronder vind je de link naar de bijbehorende pagina's. Er zijn ook afvallers, die - vaak met pijn in het hart - zijn gelabeld als 61+; ook die link staat hieronder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten