Bij toiletten van zo menig stamcafé
zit een dame met wat muntjes op een bordje.
Extra wisselgeld heeft zij nog in haar schortje.
Je betaalt hier voor gebruik van de WC.
Moet je eerst betalen? Wacht je er nog mee?
Overmand door schroom en weifelingen word je.
Je besluit om eerst te plassen, daarna stort je.
Is dat wel de juiste wijze? Geen idee!
Ik besloot mijn schroom voor eeuwig af te leggen.
Ik begin met luidkeels goedendag te zeggen,
en loop door, want ik betaal vooraf niet meer.
Het gerief zal ik pas achteraf betalen,
zonder schroom mijn kwartje uit mijn broekzak halen.
'k Leg hem rinklend bij de andre muntjes neer.
11-12 augustus 1998
Mijn dichtcarrière begon als een midlifecrisis. Op mijn 40e besefte ik dat als ik nog dichter wilde worden het nu moest gebeuren.
Tussen mei 1998 en april 1999 heb ik 45 sonnetten geschreven. Natuurlijk niet allemaal even goed, maar er zitten wel een paar fraaie tussen.
Gepubliceerd in “De Tomeloos”, een blad gerund door een tweeling tevens jeugdvriendinnen van Henriette, maar vooral gerund door hun beider mannen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten