Ik ben het eindpunt
stootblok waarop je
zoektocht te pletter loopt
Raap je bezittingen
bij elkaar en stap
uit
Ik ben het nooit beloofde land
Leg je rusteloze hoofd
in mijn moederschoot
Hang je kleren in mijn kast
strijk de reiskreukels
uit je feestkledij
Ik ben de ankerplaats
veilige haven en blok
aan je been
Wij dansen samen
op gepaste afstand
tot
jij bezwijkt voor de lokroep
van de eerste trein
31 juli, 13 augustus, 26+27 oktober 2009
Er zijn van die gedichten, waar je persoonlijk aan gehecht bent, maar die door anderen minder worden gewaardeerd. Dit is er zo’n gedicht.
In oktober 2009 is het voorgelezen bij Aldichter, maar het is te licht bevonden voor de bundel “Klinkers en Medeklinkers” met daarin een overzicht van 20 jaar Aldichter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten