Zij aarzelt tussen sneeuw en regen
tussen zomerjurk en winterjas
tussen groen en rood en bruin
Zij aarzelt tussen dalende zon
en klimmende maan
Zij aarzelt tussen laatste warme dag
en eerste nachtvorst
Ik pak haar hand
wis de zweetdruppels van haar voorhoofd
schud de sneeuwvlokken uit heur haar
Ik geef haar erwtensoep met roomijs toe
Zonder aarzeling leid ik haar in mijn leven
Samen komen wij de winter door
Dit gedicht is geschreven voor de verjaardagskalender van Vereniging Aldichter, maar het heeft het niet gehaald.
Dichters-cv
Liefst schrijf ik poëzie met kleine woorden
die niet vermaant en geen taboes doorbreekt
maar alledaags van ’t alledaagse spreekt
een symfonie van simpele akkoorden
Ik heb geen grote opdracht te vervullen
zolang ik maar een mondhoek om zie krullen
© Niels Blomberg, juni 2022Als je mijn gedichten aardig vindt, dan kun je een boekje kopen; klik HIER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten