Op 7 mei fietste ik naar huis vanuit Huizen, waar ik mijn dichtcursus had gevolgd.
Zo'n fietstocht geeft voldoende tijd om na te denken over de volgende opdracht: een gedicht beginnend met een beginregel van Gerrit Achterberg.
Tot ik thuis kwam was het gedicht zo goed als af. De volgende les is het besproken (en daarna nog licht aangepast), maar het was tijd voor een nieuwe versvorm, het krimpsonnet, dat inmiddels erkend is door Frans Woortmeijer.
Dichters-cv
Liefst schrijf ik poëzie met kleine woorden
die niet vermaant en geen taboes doorbreekt
maar alledaags van ’t alledaagse spreekt
een symfonie van simpele akkoorden
Ik heb geen grote opdracht te vervullen
zolang ik maar een mondhoek om zie krullen
© Niels Blomberg, juni 2022Als je mijn gedichten aardig vindt, dan kun je een boekje kopen; klik HIER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten