TIJD

Uren, dagen, maanden, jaren;
ach, u weet wel: Rhijnvis Feith.

        Filosofen navelstaren,
        trachten – wijl het Al verglijdt –
        zijn geheim te openbaren,
        maar het Al wil weinig kwijt.

Snelle pas en grijze haren
is het beeld dat Hooft bereidt.

        Wetenschapsbeoefenaren
        hebben zich totaal gewijd
        aan hun theorie van snaren,
        maar die mist nog kwaliteit.

Dichters die de tijd verklaren
leven voort in eeuwigheid.

1 mei, 7+19+21 juli 2017


Geschreven voor en opgestuurd naar LICHTVOETIG, het eerste Open Nederlands Kampioenschap Light Verse-dichten, georganiseerd door STEM, Stichting Taalpodium Emmen.
Het viel in de smaak, want ik eindigde in de top-10. Op zondag 29 oktober 2017 mocht ik deze voorlezen het theater van Cafe Groothuis te Emmen. Ik legde uit dat het gaat om een Nijmeegs sonnet met onoogrijm.
Het Nijmeegse sonnet is verzonnen door Cees van der Pluim, het onoogrijm door mij
Oogrijm is bekender: De sergeant in de nevel/brulde een bevel
Bij onoogrijm gaat het juist om woorden die wel rijmen, maar een andere uitgang hebben. In dit gedicht zijn er zeven woorden op rijmend op -ijt.