Ik wandel door mijn bloementuin
in deze maanbeschenen nacht.
En ginds wacht onderaan de duin
mijn lief, naar wie mijn hart zo smacht.
Ik wandel in de maneschijn
en pluk voor haar een rode roos.
Wat zal ze straks gelukkig zijn
als ik vertel van Sam en Moos.
16 december 1981
Deze vond ik in een schriftje. Ik was hem vergeten en moest toen lachen om mijn eigen flauwe grap.
Dichters-cv
Liefst schrijf ik poëzie met kleine woorden
die niet vermaant en geen taboes doorbreekt
maar alledaags van ’t alledaagse spreekt
een symfonie van simpele akkoorden
Ik heb geen grote opdracht te vervullen
zolang ik maar een mondhoek om zie krullen
© Niels Blomberg, juni 2022Als je mijn gedichten aardig vindt, dan kun je een boekje kopen; klik HIER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten