Soms gaat hij met zijn huis, soms gaat hij naakt,
maar hoe dan ook, gestaag gaat hij naar voren.
Ik zie hoe hij op slijmerige sporen
toch altijd bij zijn einddoel weer geraakt.
Ik zie hem door de hosta-blaadren boren.
Ik zie dat slechts de nerf hem niet zo smaakt.
Ook afrikaantjes zijn soldaat gemaakt.
Zijn noeste arbeid kan mij niet bekoren.
O mens in deze oversnelle tijd
met uren die steeds sneller gaan verstrijken
met hartinfarct en overspannenheid,
je moet de slak toch beter gaan bekijken.
Dan zie je wat volstrekt geen twijfel lijdt:
elk doel kan men met slakkengang bereiken.
24-25 augustus 1998
Mijn dichtcarrière begon als een midlifecrisis. Op mijn 40e besefte ik dat als ik nog dichter wilde worden het nu moest gebeuren.
Tussen mei 1998 en april 1999 heb ik 45 sonnetten geschreven. Natuurlijk niet allemaal even goed, maar er zitten wel een paar fraaie tussen.
Gepubliceerd in “De Tomeloos”, een blad gerund door een tweeling tevens jeugdvriendinnen van Henriette, maar vooral gerund door hun beider mannen.
Dichters-cv
Liefst schrijf ik poëzie met kleine woorden
die niet vermaant en geen taboes doorbreekt
maar alledaags van ’t alledaagse spreekt
een symfonie van simpele akkoorden
Ik heb geen grote opdracht te vervullen
zolang ik maar een mondhoek om zie krullen
© Niels Blomberg, juni 2022Als je mijn gedichten aardig vindt, dan kun je een boekje kopen; klik HIER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten