Ik was een kind met Oma’s
Ik herinner me dat iedereen
een kind met Oma’s was
Opa’s had je in boeken
Toch heb ik een Opa gekend
een broze man die door Papa en Oma
ondersteund werd naar de wc
Het is in mijn geheugen gegrift
Het is mijn oudste herinnering
Kort daarna moet hij zijn overleden
Ik weet niets van de lege plek die hij achterliet
Dichters-cv
Liefst schrijf ik poëzie met kleine woorden
die niet vermaant en geen taboes doorbreekt
maar alledaags van ’t alledaagse spreekt
een symfonie van simpele akkoorden
Ik heb geen grote opdracht te vervullen
zolang ik maar een mondhoek om zie krullen
© Niels Blomberg, juni 2022Als je mijn gedichten aardig vindt, dan kun je een boekje kopen; klik HIER
Lovely tribute to your grandfather. Thanks for stopping by my blog and taking the time to leave a comment. A book worm could be a monk, you know.
BeantwoordenVerwijderenmooi gedicht, Henriette
BeantwoordenVerwijderen