Ik zie het in je ogen,
de kleur van helder water.
Een bergbeek met geklater
die nimmer op zal drogen.
Ik zie het in je wangen,
de kleur van zuidenwinden.
De hartstocht der beminden,
de stormen van verlangen.
Ik zie het op je lippen,
de kleur van zomernachten.
Onstuimige gedachten
versierd met sterrenstippen.
De kleuren van het leven
zijn op je lijf geschreven.
December 2002
Mijn doorbraak, niets meer of minder. Ik beschouwde mezelf als een verdienstelijk rijmelaar, maar dat was het dan ook. Toch deed ik mee aan de eerste Almeerse poëzieprijs met als thema “Kleur”. Op 30 januari 2003 won ik tot mijn eigen verbijstering.
De slotzin (dus de slotstrofe) gaf de doorslag. Hij staat nu in steen in het centrum van Almere-Haven in het kader van een project waarbij dichtregels werd aangebracht op gevels van een woningbouwvereniging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten