zaterdag 21 december 2013

INTOCHT

Nog een Turing-afvaller, die mij na aan het hart ligt. Dit keer een sober vrij vers.

INTOCHT

I

Het grote-mensen-benenbos is omgehakt.
Ik zie tot aan de horizon.
Ik zie het water waar de boot niet vaart.

Een zwarte man vraagt met de stem
van buurman Piet of ik ben liefgeweest
en geeft mij pepernoten.

II

Het kind is zwaarder dan de tijd
die doelloos met de jaren speelt
zoals een kat speelt met een muis.

Er is geen nu, er is geen toen.
Er zijn een vader en een zoon
die samen wachten op de boot

ZE

Hier een gedicht waar ik erg tevreden over ben, maar dat de top-1000 van Turing niet heeft gehaald.
Het is ook door anderen gemeld: vormvaste gedichten zijn uit dit jaar. Ik daarentegen heb een zwak voor kwintijnen.

ZE

Ze hebben van die dreigende gezichten,
die zwijgen in een onbekende taal.
Je weet niet goed waarvan ze je betichten;
ze lijken niet bereid dat toe te lichten.
Hun blik is harder dan het hardste staal.

Minuten en seconden lijken eeuwen.
Ze kijken je maar steeds misprijzend aan.
Je voelt je als geworpen voor de leeuwen.
Het liefste zou je naar ze willen schreeuwen:
Vertel me wat ik jullie heb misdaan!

Ze naderen als woeste watergolven.
Je dobbert in de grote mensenzee
en hebt al gauw het onderspit gedolven.
De stormen huilen als een roedel wolven.
Dan laat je los en huil je met ze mee.

Hoera, 4 van mijn 9 gedichten zijn door naar de tweede ronde van de Turing gedichtenwedstrijd.

from Facebook

via IFTTT

zaterdag 7 december 2013

Magpie Tale 196: Angel or Raven?


Angel or Raven?


Is she the angel I carry in my heart?
Is she the raven I carry on my shoulder?

Is she the angel whispering wise words?
Is she the raven repeating my humbug?

Is she the angel of love and comfort?
Is she the raven sharing my loneliness?

She is my angel, she is my raven.
One day she will fly away.
I will follow for better and for worse.


This is Magpie Tale 196
Click here for the latest Magpie tale