woensdag 10 oktober 2012

Groene Bic




Soms verdwijnt er iets dat onnodig en onmisbaar is.
Het verdwijnt ongemerkt, vervaagt in de tijd,
gaat af als de figurant die niet terugkeert voor het applaus.

Zijn onnut maakt hem begeerlijk;
je hebt hem nooit bezeten
zult hem nooit bezitten,
dus wil je hem,
moet je hem
bezitten.

Ik dacht dat hij verdwenen was,
maar daar in de te dure
badplaats aan de
Azuren Kust
ligt hij

in een achterafhoekje
van een achterafwinkel
aan een achterafstraatje

in een voordeelverpakking met verder
een formele zwarte,
een strenge rode
en zeven doodgewone blauwe.

De geur van inktvingers
op pas gewassen jongenshemden
sluipt naarbinnen.



Aldichter-avond 30 september 2012 heeft als thema DE PEN

2 opmerkingen:

  1. Ik was de groene helemaal vergeten. De blauwe koester ik en de rode gebruik ik nog wel eens maar de groene. Waar zijn ze gebleven?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Wouter, bedankt voor je reactie.
      Het is goed om te weten dat ik niet de enige ben.

      Verwijderen