donderdag 29 september 2011

Morgenstond


De wekker siddert voor mijn linkerhand.
Het laken wijkt en zwaait mij uit. Het zeil
wijst mij de weg wanneer ik voet voor voet

de nieuwe dag in sluip. Het ritueel
– het legen van de blaas, dan water, zeep
en mes, tot slot de boterham met kaas –

verloopt dag in dag uit geruisloos en
vanzelf. De merel fluisterfluit. De zon
hult zich in mist. De mus eet kwetterloos.

Ik duld alleen het boos gesputter van
de laatste druppel die het filter zoekt
en heel de woning vult met koffiegeur.


Dit gedicht was oorspronkelijk (in Word) geheel uitgelijnd, dus aan de voor- en de achterkant.
Dat gaf het effect van prozagedicht. Dit is me in HTML nog niet gelukt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten