Dit is niet meer wakker
Dit is nog geen slapen
Dit is het slappe koord waarop
heden en verleden dommeldansen
Dag en nacht dansen de tango
op vers gesteven lakens die
zich vormen tot een warm golvenkleed
Zonder kneepjes laat je
schaduwen op de muur
de horlepiep dansen
Zachte gedachten
helen de wonden van de voorbije dag
strelen de hardheid uit onvolgroeide littekens
Ontluikende dromen
weven jouw sluimermasker
voeren je mee in open landauers
voortgetrokken door wilde paarden
Je zit nog op de bok
maar de leidsels zijn je allang ontglipt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten