dinsdag 27 december 2016

Voor alle slachtoffers van leraren Nederlands

Op school kreeg ik een hekel aan gedichten.
Als ik ze mooi vond was dat niet genoeg.
Ik kreeg een proefwerk waarin men mij vroeg
die schoonheid voor een cijfer toe te lichten.

Ik weet nog goed hoe ik mezelf bekloeg
bij al die vergezochte vergezichten.
De leraar wou slechts voor mijn antwoord zwichten
als dat zijn mening woordelijk versloeg.

Waarschijnlijk nooit wordt dit gedicht becijferd,
want hoe de leraar-lezer zich beijvert,
nooit zal hij een verborgen diepzin zien.

Mocht hij het toch als proefwerk willen geven,
dan moet hij met de strikte opdracht leven:
wat ook de leerling schrijft, hij krijgt een tien.


26 juli 1998
Mijn dichtcarrière begon als een midlifecrisis. Op mijn 40e besefte ik dat als ik nog dichter wilde worden het nu moest gebeuren.
Tussen mei 1998 en april 1999 heb ik 45 sonnetten geschreven. Natuurlijk niet allemaal even goed, maar er zitten wel een paar fraaie tussen.

Dit is een van de eerste in die reeks.
Opgedragen aan mezelf, tevens ter herinnering aan T., van wie ik nog wel eens droom als ik zwaar getafeld heb.

Op 24 mei 2011 was deze te lezen op de plezierdichtershyve.
Het Nederlandse sociale netwerk Hyves heeft bestaan van 22 september 2004 tot en met 2 december 2013. Oude bijdragen zijn helaas niet meer te lezen
In februari 2007 startte Musonius (Martijn Breeman) de plezierdichtershyve. Ik was geloof ik lid 2 (na Musonius).
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten